-
1 pole|c
pf (polegnę, polegniesz, poległ, poległa, polegli) vi książk. to fall euf.- polec na polu chwały to fall in battle a. action, to be killed in battle a. action- polec na wojnie to be killed in war- polec od kul to die from bullet wounds- polec w walce o wolność to fall fighting for freedom- polec (w walce) za kraj to fall fighting for one’s country- polec śmiercią walecznych a. żołnierza to die a hero’s a. soldier’s deathThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pole|c
См. также в других словарях:
polec — dk Va, poleclegnę, poleclegniesz, poleclegnij, polecległ podn. «zostać zabitym, zginąć, paść» Polec na wojnie, na polu chwały. Polec od kul. Polec w bitwie, w boju, w walce o wolność, w obronie ojczyzny. Polec za kraj, za ojczyznę. Polec śmiercią … Słownik języka polskiego
polec — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}polegnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVc b, poleclegnę, legnie, poleclegnij, polecległ, polecległa, poleclegli {{/stl 8}}{{stl 7}} podniośle: umrzeć, zginąć, zazwyczaj w walce, na wojnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Polec … Langenscheidt Polski wyjaśnień
polec [zginąć, paść i in.] na polu chwały — {{/stl 13}}{{stl 33}} podniośle: zginąć na wojnie, w czasie jakiejś bitwy itp. (o żołnierzach własnego narodu) :{{/stl 33}}{{stl 10}}Na polu chwały poległ kwiat polskiej młodzieży. Tym, którzy zginęli na polu chwały, należy się wieczna pamięć i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żołnierz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y 1. «osoba odbywająca służbę wojskową, członek sił zbrojnych danego państwa (zawodowy lub pełniący służbę z tytułu powszechnego obowiązku wojskowego)» Dzielny, waleczny żołnierz. Żołnierz frontowy. Oddział, pluton… … Słownik języka polskiego
chwała — 1. podn. Bóg kogoś wziął, wezwał, powołał, przyjął itp. do swojej chwały «ktoś umarł»: (...) ci, wreszcie, którym los pozwolił cudem ocalić życie i wrócić do kraju, niech modlą się do Boga, by przyjął ich kiedyś do swej chwały. T. Michałowska,… … Słownik frazeologiczny
chwała — ż IV, CMs. chwale, blm 1. «powszechne uznanie, cześć, sława» Wieczna, nieśmiertelna chwała. Dni chwały. Zrobić coś ku swojej, czyjejś chwale. Coś jest powodem, tytułem do chwały. ◊ Chwała Bogu «to bardzo dobrze; Bogu dzięki!» ◊ Ktoś okryty chwałą … Słownik języka polskiego
zginąć — dk Vb, zginąćnę, zginąćniesz, zgiń, zginąćnął, zginąćnęła, zginąćnęli, zginąćnąwszy 1. «ponieść śmierć, zostać zabitym, stracić życie w walce; polec, paść» Zginąć tragicznie. Zginąć śmiercią walecznych. Zginąć na polu chwały. Zginąć za wielką… … Słownik języka polskiego
